Gewekt door de camping beheerder die bang is dat ik zijn €3,50 niet ga betalen begint de dag voor mij op tijd. Ik rijd naar de westkust om een waterval te bekijken. Anders dan ik gewend ben zijn de meeste bezienswaardigheden op 10 minuten lopen van de weg af waardoor deze trip naar de waterval van korte duur bleek. Volgende stop is Rotorua, terug in het hart van dit eiland. Halverwege de middag passeer ik de Waitomo grotten, bekend om de activiteiten in een grot vol glimwormen. Mijn intieme glimworm ervaring zal echter niet overtroffen kunnen worden, zeker niet in een zwaar toeristische grot. Maar het is vanavond kerstavond en daar wil ik wel iets speciaals van maken! Dus een grottenavontuur met a zeilen, zipline, tubing en veel klauteren onder de groene sterrenhemel klinkt als een echte kerstactiviteit. Ik ben gelukkig net op tijd voor de laatste tour. De gids vraagt me hoe ik heet en weet mijn naam beter uit te spreken dan ikzelf! Verdacht natuurlijk, en tezamen met zijn enorme lengte concludeer ik dat ik hier zowaar een Nederlandse gids heb. Inderdaad, de hagenees woont al 37 jaar in Nieuw-Zeeland maar is de harde G nog niet verleerd. Met 5 andere avonturiers dalen we via een nauwe doorgang in de natte grotten vol stalagtieten en glimwormen. Het programma is afwisselend en de glimwormen blijven een sprookjesachtig fenomeen. Na 4 uur bikkelen staan we weer buiten en heb ik de rest van kerstavond nog voor me. Ik zie tegenover een hostel met camping en besluit hier te overnachten. Als ik binnen loop zie ik het Franse stel zitten dus heb meteen leuke aanspraak. Het hostel is een soort houten skihut met sfeervolle woonkamer in kerstsfeer. Jong en oud vermaakt zich met Home Alone, spelletjes, dineren en appen. Ik kook een simpele maaltijd en het Franse stel biedt mij een wijntje aan. Voor deze speciale avond zeg ik daar geen nee tegen! Terwijl het buiten hard regent beleef ik binnen samen met hen een kerstavond zoals geen ander is geweest.

Eerste kerstdag begint zoals ik kerstavond ben geëindigd. Nee niet met wijn maar wel in kerstsfeer. Opgewekte Merry Christmas to you wensen, kinderen die cadeaus uitpakken bij de boom en luxe ontbijtjes die al append worden verorberd. Door mijn spontane actie gisteren waren de boodschappen er bij ingeschoten. Mijn ontbijt bestaat uit restjes, desalniettemin genoeg voor een stevig ontbijt.

Vandaag rijd ik dan toch naar Rotorua. Daar aangekomen lunch ik aan het grote meer. De harde wind waait de soep van mijn lepel af en het klotsende water dreigt mij telkens zeiknat te maken. Na een hoop geklieder onderneem ik een wandeling door de bossen met mooie uitzichtpunten. De bomen hier zijn ook immens lang. Als de recordboom 50 meter was dan schat ik al deze bomen zonder uitzondering op 49,5 meter hoog. Het dichte bos met de enorme naaldbomen is ook bij uitstek een plek voor spookachtige taferelen bij nacht. Overdag is het vooral fotowaardig. Als ik de berg opklim heb ik uitzicht over Rotorua aan het grote meer. Deze plaats staat bekend om haar vulkanische activiteiten. Overal komt stoom van af en een enorme spuitende geiser pronkt in het landschap. Beneden gekomen bezoek ik nog even een Maori dorpje wat omgeven is door de geothermische activiteiten. Overal komt stoom van af en de zwavellucht maakt het haast ondoenbaar hier te wonen.

De middag is voorbij en ik zie op mijn app dat ik op een verlaten plek zonder voorzieningen aan een meer kan staan of in het centrum bij een hostel. Normaliter is het hostel voor mij geen match in dit duel maar om wat meer gezelschap tijdens kerstmis te hebben besluit ik het hostel te bezoeken. Ik kan parkeren en slapen voor de deur maar gebruik maken van de faciliteiten. Als ik binnen loop is er een waar studentikoos feest aan de gang. Een kerstdiner georganiseerd door Luke de eigenaar en gasten van het hostel hebben ook hun steentje bijgedragen. Foute kerstmuziek staat hard aan, er wordt gegeten, gedronken en gelachen. Het is een oud asielzoekcentrum en door de Indische, Japanse en Europese gasten die allen niet meer wegwillen wijkt het er vandaag de dag niet veel van af. Luke staat er op dat ik aanschuif. Luke klimt op tafel om onder luid gejuich het ijsdessert aan te kondigen. De buffet tafel wordt afgeruimd en teruggevoerd tot Pooltafel. Na het dessert geeft party hardy Luke buiten een vuurwerkshow. Het vuurwerk schiet alle kanten op terwijl Luke dansend op zijn blote voeten er tussendoor danst. Ik eet mijn buikje vol en kijk mijn ogen uit. De avond wordt gevuld met potjes poolen, spinmaster zijn voor een potje twister door 5 mannen met ontbloot bovenlijf, en met gesprekken met half dronken backpackers. De gasten genieten maar Luke nog het meest van allemaal. Als het feestgedruis terugloopt complimenteer hem, hij is voor ons toch The man who saved Christmas, en duik mijn eigen bedje in.

De volgende ochtend loop ik het hostel binnen en het is goed te zien dat hier een goede kerst is gevierd! De vloer ligt bezaaid met confetti van de Christmas crackers, de lege flessen drank vormen een hindernis naar de keuken waar nog genoeg eten ligt voor een tweede kerstdag diner. Of boxing day, zoals dat hier heet. Als ik wil afrekenen bij Luke (€3 welteverstaan voor het hele gebeuren) neemt hij het geld niet aan en wenst me een Merry Christmas. Luke blijkt echt de kerstgedachte hoog in het vaandel te hebben, en ik weet zeker dat het in dat opzicht hier elke dag kerstmis is. Ik rijd naar het park waar de grootste geiser van het zuidelijk halfrond staat. Ja, Nieuw-Zeeland weet voor elke boom en straal water een record te verzinnen. Zo zag ik vandaag ook de hoogste raftafdaling en het jongste geothermische systeem. Helaas is er natuur in Nieuw-Zeeland niet voor iedereen om van te genieten, overal moet een flinke entree voor betaald worden. Om die entree te verantwoorden is in dit park ook wat Maori spul neergezet en houden ze twee kiwi's in gevangenschap. Deze kiwi's houden zich ook in hun donkere verblijf goed schuil maar ik heb net een glimp op kunnen vangen. Mocht het er in het wild niet van komen... Ik wandel door het park vol blubberende modderpoelen en stomende gaten in de grond. De enorme geiser die ik gisteren al vanaf de berg zag staat ineens voor me. Het water spuit minutenlang tot 30 meter hoog en dit doet hij meermaals per uur. Een enorm actieve geiser dus. Het is een leuk schouwspel, zeker met de kleinere geisers eromheen lijkt het een kunstige fontein. Maar dan een wonder der natuur. Een stukje verderop met de auto loop ik een natuurpark in waar je 2 uur lopend en klimmend de vulkanische omgeving kan verkennen. Ook niet gratis, als tegenprestatie mag je wel met de bus terug. In dit park loop je bijna over de vulkanisch opgewarmde aarde. Het is vandaag 28 graden met een hete zon, ondanks de zonnebrand heeft de huid het er zwaar mee. Ook mijn voeten die ik voor zulke dagen in hippe wandelslippers heb gehesen. En die huid op de voeten merkt nu heel goed hoe heet de grond hier is. Je hand op de stenen leggen of in het water stoppen is géén goed idee! De wandeling is onderhoudend en na de 2 uur lopen klimmen en klikken met mijn camera neem ik de bus terug. Niet alleen omdat ik er toch al voor betaald heb, maar ook omdat ik nog één geothermische activiteit wil doen vandaag. Iets verderop loop ik in mijn zwembroek de bossen in. De rivier die hier loopt is onder meer gevuld met het water waar ik zojuist van weg moest blijven. Deze rivier voelt als een lekkere hottub maar dan door de aarde verwarmd. Op een koudere dag was het wellicht zelfs too much geweest. Voor eventjes kan ik lekker badderen in een prachtige jungle-achtige omgeving met de zwaveldamp nu recht onder mijn neus. Nog even afspoelen onder de waterval en op naar een vrije camping langs een meertje om die avond voor het eerst deze vakantie pannenkoeken te bakken.